Page 9 - Schults_Magazine_2021

75
8 SCHULTS JUBILEUM MAGAZINE SCHULTS JUBILEUM MAGAZINE 9

jaar Interview familie Schults

Het zit Het eerste wat je moest gaan halen bij het
1945 - 2020

“Wij als zoons werden wel uitgeprobeerd.
in de grapjes werden er met je uitgehaald, dingen
schilderen was een plintentrapje. Dat soort

halen die niet bestaan”, aldus Dick.
Dick Hun vader had precies hetzelfde toen hij zijn vader, ook wel opa
familie Piet, begon te helpen. Piet Schults had twee knechten in dienst

en zei tegen zijn zoon:”Joop, jij regelt maar dat ze weten waar
ze naartoe moeten gaan om te gaan schilderen”. Maar wanneer
Joop dat deed liepen ze hem straal voorbij, liepen door naar opa
Piet en vroegen: “Wat moeten we gaan doen en waar moeten
we heen?” Daar heeft Joop toch ook wel veel moeite mee gehad.

Alledrie een andere rol
Joop: “Ze zagen wel dat ik het niet meer alleen aankon op een
Van generatie op generatie gegeven moment, het was toch iets te veel van het goede”.
Peter, Dick en Hans wilden hun vader graag verder helpen en
Zoals de vader van Joop Schults de wens had dat zijn zoon het bedrijf overnemen, maar dan wel met z’n drieën. In 1997 is
na school weer terug zou komen om te helpen in het dit proces in gang gezet. Er is voor gekozen om dit geleidelijk
Peter
schildersbedrijf, zo had ook Joop zelf die wens bij zijn kinderen. te laten verlopen. “Het is niet zo dat ik in één keer buiten de
Maar of ze dat wilden, dat mochten ze helemaal zelf bepalen. deur werd gezet, ik kon met vier dagen eerst afbouwen”, aldus
En zijn wens is uitgekomen: drie van de vijf kinderen hebben Joop. Zo gezegd zo gedaan: stapje voor stapje werd het stokje
hun bestemming gevonden in het familiebedrijf. Niet omdat het overgedragen.
moest, maar vooral omdat ze het zelf wilden. De tegenvaller
voor de rest van het gezin was dat het gesprek tijdens Is het dan altijd koek en ei?
verjaardagen of aan de keukentafel altijd over het bedrijf of het De drie broers hebben heel lang een apart takenpakket gehad en
schilderen ging. Iets wat er, zelfs na veel protest, niet uitging. ieder een eigen focus binnen het bedrijf. Dat ging eigenlijk altijd
goed. Wel is er uiteindelijk voor gekozen om maar één broer als
Opvallend genoeg had Peter, de oudste van het stel, niet meteen directeur aan te stellen, de jongste van de drie. Terwijl Hans als
de ambitie om aan de slag te gaan bij zijn vader. Hij is er pas algemeen directeur aan het roer staat van het bedrijf, draagt Dick
bijgekomen in 1994, toen hij terugkwam uit Frankrijk en Spanje de verantwoordelijkheid voor de spuiterij en alles wat daar in- en
waar hij als vertegenwoordiger werkte. Dick daarentegen was er uitgaat. En, hoewel de broers nooit hadden geloofd dat hij het
Hans wel heel vroeg bij. Toen hij op de lagere school zat, ging hij al echt zou doen, is Peter sinds een paar jaar met pensioen. Of hij
met opa Piet mee om het gereedschap vast te houden. Na de nog veel meekrijgt van de drukte? “Het wordt steeds minder wat
ambachtsschool had Dick zijn keuze daarom al snel gemaakt. je meekrijgt van het bedrijf. We hebben veel contact met pa en
En ook Hans ging na het behalen van zijn diploma op de hij is dan ook het centrale concentratiepunt. Iedereen ziet vader,
ambachtschool bij zijn vader aan de slag. De anderen, broer Leon dus ik krijg zeker nog wel wat mee”, aldus Peter. Peter is ook nog
en zus Annet, hebben een andere richting gekozen en zijn niet niet helemaal los van het bedrijf: samen met zijn broers is hij
(meer) betrokken bij het bedrijf. nog altijd aandeelhouder van Schults Nederland.

Het zoontje van de baas Nu de 75 jaar is aangetikt, komt de eeuw steeds meer in
Meer dan twintig jaar geleden is het alweer, dat de drie broers zicht. Natuurlijk hopen de broers dat Schults dan nog steeds
als aandeelhouder in het bedrijf zijn toegetreden. Toen had bestaat, maar wat is daarvoor nodig?
vooral Peter het gevoel alsof hij overal tussenin viel: hij was Hans: “Per periode, per tijdperk is er wel een andere uitdaging.
geen werknemer maar ook geen werkgever en wel de zoon Vroeger had je de nieuwbouw die verandering bracht, of de vijf-
Joop van. Gelukkig is dat gevoel door de jaren heen weggeëbd. Het op-één-hand formule waarbij je alles moest kunnen: schilder-
verdween helemaal nadat vader Joop afscheid nam als directeur werk, glaswerk, behangwerk, spackspuitwerk en houtreparatie.
en meer op de achtergrond trad als adviseur. Maar dat ‘zoontje Dat was een formule die ook opeens weer verdween. Daar moet
van’ gevoel hoort er stiekem wel bij in een familiebedrijf. Ook Dick je toch weer alles op aanpassen. De VCA-eisen en de milieueisen,
en Hans hebben het ervaren toen ze bij Schults kwamen werken. allemaal uitdagingen die op ons pad zijn gekomen. Maar zolang
De zoons van de baas werden meteen door de collega’s op de je blijft proberen om deze te overwinnen en vanuit vertrouwen
proef gesteld. werkt, kun je de continuïteit waarborgen.”